posyłać

posyłać
Posłać kogoś do grobu, posp. do piachu «zabić kogoś»
Kogoś to jak po śmierć posłać; kogoś tylko po śmierć posłać zob. śmierć 5.
Posłać coś do lamusa zob. lamus 3.
Posłać kogoś do diabła, w diabły, do wszystkich diabłów, do stu diabłów zob. diabeł 9.
Posłać kogoś do lamusa zob. lamus 1.
Posłać kogoś na zieloną trawkę, na grzybki zob. zielony 2.
Posłać (kogoś) na białe niedźwiedzie zob. niedźwiedź.

Słownik frazeologiczny . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • posyłać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, posyłaćam, posyłaća, posyłaćają, posyłaćany {{/stl 8}}– posłać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, poślę, pośle, posyłaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} polecać, nakazywać komuś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • posyłać – posłać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}do diabła [do czorta i in.] {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} w gniewie powiedzieć komuś, żeby sobie poszedł, żeby się wynosił : {{/stl 7}}{{stl 10}}Posłał go do diabła (licha), bo nie mógł znieść… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • posyłać – posłać całusa — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} wykonać w czyjąś stronę gest naśladujący całowanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Posłała mu całusa, stojąc w oknie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • posyłać — → I posłać …   Słownik języka polskiego

  • posłać — I dk IX, poślę, poślesz, poślij, posłaćsłał, posłaćsłany posyłać ndk I, posłaćam, posłaćasz, posłaćają, posłaćaj, posłaćał, posłaćany 1. «wyprawić kogoś dokądś, do kogoś w jakimś celu, z jakimś poleceniem; polecić komuś, żeby załatwił gdzieś… …   Słownik języka polskiego

  • nasyłać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nasyłaćam, nasyłaća, nasyłaćają, nasyłaćany {{/stl 8}}– nasłać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, naślę, nasyłaćnaśle, nasyłaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} posyłać, wysyłać kogoś …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kształcić — ndk VIa, kształcićcę, kształcićcisz, kształć, kształcićcił, kształcićcony 1. «przekazywać komuś pewien zasób wiedzy, umiejętności, wiadomości w jakiejś dziedzinie; uczyć kogoś, posyłać do szkół na naukę» Wyższe uczelnie kształcą tysiące studentów …   Słownik języka polskiego

  • oczko — n II, N. oczkokiem; lm M. oczkoka, D. oczek 1. lm M. oczkoka a. oczkoki «małe oko; pieszczotliwie o oku» Małe, chytre, rozbiegane oczka. Piwne oczka dziecka. Zamknij oczka i śpij. ∆ Pawie oczko a) «mieniące się tęczowo kółko na końcu piór… …   Słownik języka polskiego

  • oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

  • przedszkole — n I; lm D. przedszkoleli «placówka wychowawcza dla dzieci w wieku od trzech do siedmiu lat, w której dzieci przebywają kilka godzin dziennie» Dzieci chodzą do przedszkola. Posyłać, odprowadzać dziecko do przedszkola …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”